விழியெனும் வீச்சில்
வீசிய கவிதை
மொழியிலாப் பேச்சில்
மோகனச் சரிதை
வழியினில் சிந்தியே
வழிந்தவுன் புன்னகை
விழுந்தது முந்தியே
விடியலாய் மின்னியே
என்முகம் பார்த்ததும்
எழுந்தவுன் ஆவலில்
உன்னுடல் வேர்த்ததும்
உதறினாய் காவலை
தூக்கத்தின் கனவில்
தோழியாக வந்தாய்
ஏக்கத்தின் நினைவை
ஏனிங்குத் தந்தாய்?
0 கருத்துகள் :
கருத்துரையிடுக