வெள்ளி, 20 நவம்பர், 2015



அரும்பு சிரித்தால் பூமணம்
அதனாலே சுற்றிலும் உள்ளவர்கள் ஆவலுடன்
அணைப்பர் நெஞ்சில் ஒருகணம்
 
குழலின் ஓசையாய்க் குழைவு
குறைகளெல்லாம் மறக்கடித்து நெருங்கத்தான்
கூப்பிடும் உன்றன் விழைவு

திராட்சைக் கருவிழி அசைவால்
தீர்ந்துபோகும் துன்பங்கள் துயரங்கள் எல்லாமே
ஈடிலா மழலை இசையால்

பேசும் சித்திரக் கவிதை
பேசாமல் நீயிருந்தால் எங்கட்குக் கவலையாகும்
பேரின்ப ஊற்றாம் குழந்தை

உன்றன் கிறுக்கல் ஓவியம்
உன்னிடத்தில் உறைந்திருப்பான் இறையவனும்
உன்றன் பாட்டுக் காவியம்

கன்னம் போதைக் கிண்ணம்
அமுதமாய்ச் சுரக்கின்ற அன்பென்னும் ஊற்றாக
அள்ளி தருவதுன் எண்ணம்


மின்னல் தோற்கும் சிரிப்பு
மீண்டும்நீ தரவேண்டி தவமிருக்கும்
எங்கள் நெஞ்ச விரிப்பு

-அதிரை கவியருவி கவியன்பன் கலாம், அபுதாபி

0 கருத்துகள் :

கருத்துரையிடுக